Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Him

5 μίλια πέρα από τον ξύλινο φράχτη
βρήκε τον εαυτό του πληγωμένο
άπλυτο και ταλαιπωρημένο
σε έναν παλιό μισοξεχασμένο αχυρώνα

και έμεινε να τον κοιτάζει
μέχρι που γύρισε και του ψιθύρισε το μυστικό του
το μυστικό που εδώ και αιώνες η ψυχή του αναζητούσε

και ανακουφισμένος πλέον, ελευθέρωσε τα όνειρα του
και ο άνεμος τα πήρε και τα ταξίδεψε μακρυά
ενώ το σώμα του, λες και ήταν φτιαγμένο από σκόνη
εξαφανίστηκε σιγά σιγά, και το μόνο που υπήρχε πια 
εκεί που κάποτε βρισκόταν
ήταν μια μικρή φωτεινή ανάμνηση

έσβησε και αυτή με τον καιρό
και οι άνθρωποι άρχισαν να τον ξεχνάνε

κι όμως, τα όνειρα του ακόμα περιπλανιούνται
και 'συ, αν είσαι προσεκτικός, μπορεί κάποια μέρα
να τα δεις να σου χαμογελάνε
και να σε προσκαλούν να τα καθοδηγήσεις
στον δικό σου κόσμο
σε αυτόν που αποκαλείς ''σπίτι''. 
 

4 σχόλια:

  1. η λύτρωση θα έρθει
    μα φοβάμαι θα σβήσει κι αυτή όπως κι εμείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι έρπειτα, μπορεί να ξαναναβληθεί, και να έρθει για μια φορά ακόμα (:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. *θα συμφωνήσω με το σχόλιό σου πιο πάνω Χριστίνα..*
    πολύ όμορφο κείμενο..
    Καλό βράδυ=)

    ΑπάντησηΔιαγραφή