Before

Θέλω να μ' αγκαλιάσεις, όπως τότε, και σου υπόσχομαι, όλες οι πληγές μου θα κλείσουν μονομιάς, ακόμα και 'κείνες, εκείνες οι βαθιές που δεν κατάφερε κανένα φάρμακο να επουλώσει.

Πονάει

Σήμερα το πρωί μου 'ρθε στο ξεκάρφωτο η φράση ''Δεν έχετε ιδέα τι θα πει πόνος, οι περισσότεροι από 'σας''. Και ακολούθησε ο συνειρμός; άλλο το να στεναχωριέσαι, να νιώθεις καταθλιμμένος κτλ.

Ο πόνος, που λέτε λοιπόν, δεν γίνεται αντιληπτός τόσο εύκολα. Δεν ρωτάς τον άλλον τι κάνει και εκείνος απαντάει '' πονάω ''. Στην πραγματικότητα, ο πόνος έχει τελείως διαφορετικούς και παράξενους τρόπους να εκδηλώνεται. Πονάς, και κάνεις πράγματα για να καλύψεις το κενό που νιώθεις μέσα σου. Ένα κενό που δεν λέει να καλυφθεί, με τίποτα. Πονάς, και κάνεις πράγματα για να ξεχάσεις την μιζέρια σου. Κάνεις πράγματα που αργότερα τα χιλιο μετανιώνεις, καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που τα 'κανες και καταλήγεις σε χειρότερη κατάσταση από ότι ήσουν.

    Γιατί όλοι βλέπουμε τις πράξεις μόνο από την εξωτερική πλευρά, και δεν καθόμαστε να σκεφτούμε πως νιώθει ο άλλος που τα κάνει. Γιατί τα κάνει; κάτι τον έκανε να φτάσει σε κάτι τέτοιο. Κανένας μας δεν είναι κυριολεκτικά γουρούνι. Όλοι πληγωνόμαστε όταν τα πράγμα πηγαίνουν σκατά, άλλοι λιγότερο, και άλλοι περισσότερο.

Ψάξαμε και 'μεις να βρούμε ότι χάσαμε, σε λάθος μέρη όμως. Και να που καταλήξαμε κυνηγημένοι, παγιδευμένοι σε αυτό τον άγνωστο τόπο, που μοιάζει περισσότερο με κλουβί...