Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Before

Θέλω να μ' αγκαλιάσεις, όπως τότε, και σου υπόσχομαι, όλες οι πληγές μου θα κλείσουν μονομιάς, ακόμα και 'κείνες, εκείνες οι βαθιές που δεν κατάφερε κανένα φάρμακο να επουλώσει.

3 σχόλια:

  1. αυτό ακριβώς
    τόσο απλά κι αδύνατα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάπου κάπου μελαγχολώ που ποτέ δε θα μπορέσω να δω όλο τον κόσμο,όμως μετά ξεπηδάει η ανάμνηση αυτής της αγκαλιάς που λες κι απορώ πώς γίνεται μέσα της να χωράει όλος ο κόσμος μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάει όμως κι αυτή... Και η αναμνησή της, αλήθεια, δεν αρκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή