Είμαστε γεννημένοι σε ένα κόσμο βασισμένο σε δρομολόγια τρένων. Περιμένουμε το σωστό τρένο, μα εκείνο δεν έρχεται ποτέ στην ώρα του.Έτσι πολλές φορές συμβιβαζόμαστε με ένα που έρχεται πιο σύντομα, αλλά δεν μας βγάζει ακριβώς στον προορισμό που θέλουμε να φτάσουμε. Καταλήγουμε λοιπόν αποπρονασατολισμένοι, με μια άσχημη διαδρομή πίσω μας.
Βέβαια, αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Και αυτό, γιατί κάθε άνθρωπος ζει στον αποκλειστικά δικό του κόσμο. Εκείνος τον έχει χτίσει, από την στιγμή που έχει γεννηθεί εως τώρα, μέσα από ερεθίσματα, ιδεολογίες, απόψεις και γεγονότα. Αλλά δεν το συνειδητοποιούμε, ή τουλάχιστον δεν το παίρνουμε ως αληθινή θεωρία, βασισμένη στην λογική. Και αυτό γιατί δεν θέλουμε να αποδεχτούμε ότι είμαστε ουσιαστικά εντελώς μόνοι μας. Ο κόσμος μας, έχει ως μόνους κατοίκους εμάς. Οπότε δεν μπορεί κανείς να μας προσφέρει στ'αλήθεια βοήθεια.
Αυτό που μας απομένει να κάνουμε, είναι να σταματήσουμε να τρέφουμε τα εγώ μας, και να κοιτάξουμε να μάθουμε να επιβιώσουμε, για όσο περισσότερο μπορέσουμε, ή για όσο τέλος πάντων είναι γραφτό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου