Μερικές φορές χαρά που νιώθω είναι σαν ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Τόσο καιρό έχω να την νιώσω να γεμίζει την ψυχή μου, όπως το αίμα που κυλάει στο κορμί μου, που θέλω να συλλέξω την στιγμή και τα αισθήματα μου σε ένα μπουκάλι, να τα 'χω να μου υπενθυμίζουν ότι τέτοιες ώρες θα ξαναυπάρξουν πολλές! Να, σαν τώρα, που επιτέλους κατάφερα να διώξω αυτές τις αναθεματισμένες εμμονές απ' το κεφάλι μου, έστω για λίγο. Και δεν θέλω να μείνει ανεκμετάλλευτη, οπότε πάω να την χρησιμοποιήσω δημιουργικά!
~Μία άσκοπη ανάρτηση για 'σας, πηγή ζωής για ΄μένα ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου